Onzeker?

Ik heb bij mezelf (en ook bij anderen) bemerkt, dat deze coronacrisis mij eigenlijk ontzettend onzeker maakt. En in feite niet, omdat het virus zo angstaanjagend is, maar doordat er zoveel onduidelijk is, en er zoveel onware en vage informatie gegeven wordt. Niemand weet eigenlijk hoe erg het echt is, en hoe besmettelijk het is, wat de juiste cijfers zijn, hoe je het precies krijgt, wat het precies doet enz. Maar er wordt wel ‘angstaanjagend’ op gereageerd. Mensen krijgen boetes of worden gearresteerd om ‘vage’ of dubieuze redenen. Om dezelfde vage of dubieuze redenen worden mensen van elkaar weg gehouden. (Niet medische) mondkapjes voegen niets toe aan de veiligheid wordt gezegd (maar ze worden wel verplicht in het OV). Als je 1,5 meter afstand houdt, bescherm je jezelf en elkaar tegen het virus (maar het is niet bekend hoelang een virus in de lucht overleeft – zie deze site). Je geeft het virus niet door als je geen symptomen hebt (maar sommigen weten niet eens of ze ziek zijn, en blijken wel een ander besmet te hebben). (Intussen staat er al op de site van het RIVM dat het onduidelijk is, of mensen ook al besmettelijk zijn vóórdat ze klachten hebben – lees het hier). 

Tegenstrijdig

Je leest tegenstrijdige berichten. Je hoort tegenstrijdige inzichten en meningen. Dat maakt, dat je op den duur niet meer weet waar je aan toe bent, en dat maakt je onzeker. En dan ….. Dan bepaal je zelf wat goed is. Je gelooft niet meer wat er gezegd wordt, want het kan ook heel anders zijn. Nu moet je dat natuurlijk altijd doen: zelf bepalen of je het met iets eens bent. Maar als je de ander niet kunt vertrouwen, luister je daar nog minder naar. En dat kan zelfs doorslaan in tegengesteld reageren. Je lapt alles aan je laars, je gaat er juist tegenin. ‘Ik bepaal zelf wel wat ik doe’.

Opvoeding

Lees verder