Veel kleine stapjes, hoezo?
Soms kun je denken dat iets maar heel klein is: ‘Wat stelt het nou echt voor.’ 
Dit geldt zowel voor het positieve als voor het negatieve. Als je niet zo zwaar tilt aan kleine negatieve dingen zal de grens steeds verder kunnen komen te liggen.
Bijvoorbeeld
Denk aan verslavingen: als je gewend bent een wijntje te drinken in het weekend, zul je vast ook wel eens een wijntje door de week drinken. En als je gewend bent om elke dag één glaasje te drinken, zul je vast ook wel eens twee glazen drinken. Nou hoeft dat natuurlijk niet direct tot een verslaving te leiden, begrijp me goed, maar als je nooit wijn drinkt zul je er ook niet aan verslaafd raken, dat zal duidelijk zijn. En het gaat om het gewend raken. Als je ergens aan gewend bent, dan is een stapje even over de grens niet zo moeilijk.
Nog een voorbeeld
Kijk bijvoorbeeld ook eens naar liegen. Als je een gewoonte maakt van een leugentje om bestwil, wat is er dan erg aan om een iets grotere leugen te gebruiken, als dat eens handig is. Sommige mensen zeggen zo vaak onwaarheid, dat ze in feite helemaal niet meer in de gaten hebben dat ze liegen. Hoe betrouwbaar is zo iemand dan nog.
