(Bovenstaande foto heb ik gedeeld op Facebook. Ik vond hem zo pakkend.) Vind jij het belangrijk, dat je kind arts of advocaat wordt? Of is een timmerman of vuilnisman ook oké?
Dit kan een lastige vraag zijn. Eigenlijk zouden we in ons hart denk ik best willen, dat ons kind een ‘hoge’ baan zou krijgen. Maar is dat reëel? Reëel, niet in de zin van of het bereikt kan worden of niet, maar in de zin van of het wenselijk is of niet. Het voordeel van een ‘hoge’ baan is, dat het veel geld oplevert dat is duidelijk. Maar of dat echt belangrijk is???
Wat is echt belangrijk
Waar gaat het om in het leven? Om veel geld verdienen of om gelukkig zijn. En let wel: veel geld maakt niet gelukkig. (Anders zouden ‘sterren’ nooit zelfmoord plegen 😉 .) Net zoals de omstandigheden je niet per definitie gelukkig maken, zo maakt geld je ook niet per definitie gelukkig. Het geluk hangt af van hoe je er zelf naar kijkt, en hoe jij zelf omgaat met de situatie waar je in zit. Sommige mensen met veel geld zitten in geldproblemen, terwijl anderen, die het met weinig moeten doen, dit prima voor elkaar krijgen. Ben je gelukkig als je een vooraanstaande baan of hoge titel hebt? Of ben je gelukkig als je doet wat je leuk vindt en waar je goed in bent?
En wat als …
Stel je voor, dat we allemaal advocaat of arts waren. Hoe zouden we dan moeten wonen? Ik denk niet, dat een advocaat weet hoe je een huis moet bouwen. En wie zou het afval dan moeten opruimen? Wat zou het een troep worden. En wat, als je heel graag muziek maakt, of mooi kan schilderen, en je zou met je neus in de boeken moeten zitten. Word je daar gelukkig van?
Dus …
Mijn conclusie is, dat we moeten (proberen te) doen waar we goed in zijn en wat we leuk vinden. Wat maakt ons gelukkig? Wat is je talent? Doe daar iets mee. Daar help je jezelf en de ander mee. De wereld heeft behoefte aan talentvolle, enthousiaste mensen, die doen waar hun hart ligt. Laten we dat – vooral bij het opvoeden van onze kinderen – voor ogen houden. Iedereen is waardevol, ongeacht of je en doener of een denker bent, ongeacht of je een lage of een hoge opleiding hebt/doet; je bent allemaal even waardevol en nodig. Niemand heeft ‘alles’ in zich; we hebben elkaar allemaal nodig.
Kun jij je kind ‘gunnen’ om zichzelf te zijn, of vind je het belangrijk dat hij/zij presteert? Wil je dat hier onder delen? Zou leuk zijn ;-).
Geef een reactie